Wczorajsza rozmowa, wieńcząca zasypianie Szymka, dotarła do moich uszu w łazience i rozbroiła kompletnie. Osoby to: Kitek [K] i rzeczony Szymo [S].
[S] Ale ja chcem na rącki!
[K] Ale jak to, na rączki?
[S] Bo jestem zmencony!!!
[K] Przecież leżysz!
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Popłakałam się ze śmiechu :) Ale całkowicie rozumiem młodego, też bywam tak zmęczona.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Hahahha, właśnie siedzę, zdołowana kompletnie życiowo, a tu taki tekst, mam banana na twarzy:) Dzięki!
OdpowiedzUsuńbuahahaha jakbym siebie słyszała ;))))))) tzn w sensie zmeczenia ;))))))
OdpowiedzUsuńHihih, rozumiem Twoje synka :) Ja czasem, w chwilach słabości, mówię, że muszę usiąść... chociaż siedzę :)
OdpowiedzUsuńTak jakbym mojego łobuza słyszał:) Pasjonujące stworzenia:)
OdpowiedzUsuńLogika dziecieca jak ten kocur wlasnymi sciezki chadza...
OdpowiedzUsuń