"Szaman morski" Karol Olgierd Borchardt

Warto czasem oderwać się od półki z nowościami i powęszyć wśród pokrytych kurzem i zapomnianych tomiszcz. W ten właśnie sposób wpadł mi w ręce "Znaczy kapitan" autorstwa Karola Borchardta. Wybór opisywanego właśnie "Szamana morskiego" tegoż autora, był już wyborem świadomym, podyktowanym wciąż świeżym wspomnieniem salw śmiechu, które towarzyszyły lekturze poprzedniczki.
"Znaczy kapitan" został w całości poświęcony kapitanowi ż.w., Mamertowi Stankiewiczowi, mentorowi pana Karola. "Szaman morski" z kolei, to kilkanaście opowiadań w większości poświęconych osobie kapitana Eustazego Borkowskiego. Osobie, dodajmy, dość tajemniczej i kontrowersyjnej.
Nie wiadomo właściwie jak rozpoczęła się morska kariera tytułowego "szamana". Mówi się coś o ucieczce na morze wprost z warszawskiego gimnazjum. Później rosyjska szkoła morska i "oficerowanie" w marynarce handlowej tegoż kraju. Po I wojnie światowej osiadł pan Eustazy w Paryżu i zarabiał na życie jako taksówkarz. Wyrwany zza kierownicy (nie do końca wiadomo przez kogo) wraca na morze jako kapitan budowanych właśnie w międzywojniu polskich transatlantyków. Kolejno dowodzi: SS Kościuszko, którym pływał najdłużej, następnie SS Pułaski, MS Piłsudski i MS Batory. To z tych właśnie czasów pochodzą zasłyszane, bądź na własne oczy widziane przez autora, niezwykłe historie, ze znającym 13, bądź 16 (różne źródła) języków, zaklinaczem oceanu i pasażerów.
Jak zwykle książka skrzy się humorem, a autor, choć zarzeka się, że zawsze pisał skrótowo, okazuje się być świetnym gawędziarzem. Żywe postacie, świetny humor sytuacyjny i tylko gdzieniegdzie przebija nutka niechęci do opisywanego bohatera.
Podsumowując - KochAAAAni moi!, do biblioteki, wypożyczać i czytać. PolecAAAm!