"Cejrowski. Biografia." Grzegorz Brzozowicz

Twarda, kolorowa okładka z prekolumbijskim wzorkiem, znanym z książek z serii Biblioteka “Poznaj świat”. Na okładce pan Wojtek pijący yerbę i tytuł “Cejrowski. Biografia”. Czyżby kolejna książka powstała “pod czułym okiem Wojciecha Cejrowskiego”? Nie! Wręcz przeciwnie, ta, w zasadzie tylko tytularnie, biografia, powstawała z dala od oczu jej bohatera, ba, wywołując w obiekcie zainteresowania jej autora, Grzegorza Brzozowicza, uczucia zdecydowanie od czułości dalekie. Czy słusznym jest zdenerwowanie słynnego podróżnika, który podjął nawet kroki mające na celu uniemożliwienie publikacji? Moim zdaniem, nie, bo jest w niej zebrane tylko to, co o WC od dawna wiadomo (sprawa zniesławienia prezydenta, sprawa kłamstw w wypowiedziach, itd.). Ba, mam wrażenie, że z podróżniczych książek miłośnika kolorowych koszul dowie się czytelnik więcej o nim samym, niż z wywołującej tak wiele zamieszania, a, jak się okazuje po lekturze, zupełnie niegroźnej pozycji.

Poniekąd zgadzam się z opinią pierwszego kowboja RP, że biografii osób żyjących spisywać się nie powinno. Niemniej jednak, jak już ktoś się na coś takiego porywa, to niechże ma jaja i zamiast zlepku ogólnie dostępnych informacji (spora dawka cytatów), prawd ogólnie o WC znanych (jak np. jego ultrakatolicyzm, miłość do Ameryki Płd., dysortografia) i paru rodzinnych anegdotek, pokusi się o dogłębne sportretowanie jednej z bardziej barwnych postaci polskiego show biznesu i uznanego podróżnika w jednym. Tymczasem autor szerokim łukiem omija tematy drażliwe (jak choćby małżeństwo), bądź to bojąc się posądzenia o szermowanie tanią sensacją, bądź też ze strachu przed gniewem Wojciecha Bosonogiego. Szkoda. Zabrakło nam w “Biografii” człowieka prywatnego. Takiego spoza telewizyjnego ekranu. Bo w książce Brzozowicza znajdziemy tylko i wyłącznie znanego publicznie Cejrowskiego - biznesmena i organizatora.

No właśnie. Co parę stron dowiadujemy się jaki to zmysł do interesów ma WC. Począwszy od brzdąca sprzedającego zebrane butelki, przez młodzieńca handlującego w szkole pączkami, po organizatora dochodowych wyprawa i twórcę zyskownego programu TV. To po pewnym czasie męczy i nie pomaga tu nawet dość potoczysta narracja.

Druga sprawa, która wkurzała całą grupkę, to mocno rozbudowane didaskalia, czyli teksty z cyklu “A tak nawiasem”. Traktują o różnych sprawach, czasem bardzo luźno związanych z tematyką książki i “dmuchają” objętość. Całe szczęście wszyscy jesteśmy po LO, więc obcykany tamże zabieg czytelniczy pt. nudne opisy - omijać, stosowaliśmy bez wyrzutów sumienia.

Podsumowując - nihil novi. Ci, którzy szukają taniej sensacji, odejdą z kwitkiem. Ci, którzy chcieliby zobaczyć co w Wojciechu tak naprawdę piszczy, także. Pozycja dla fanów, którym nie chce się grzebać za porozrzucanymi po sieci informacjami i chcą je mieć, zebrane przez kogoś innego, w jednym miejscu.