Żeby do głębi poruszyć czytelnika nie potrzeba ekwilibrystyki formą, skakania do uszu wulgaryzmami, opisów rozpasanego seksu w najbardziej kontrowersyjnych kombinacjach. Wystarczy oszczędny, ba, surowy wręcz język, by opowiedzieć jedną z najbardziej szokujących historii w dziejach literatury. Krótkie zdania, prosty przekaz, kolejne dźgnięcia prosto w duszę czytającego. Tak, tak, to właśnie "Droga" Cormaca McCarthy'ego, która zdetronizowała na mojej prywatnej liście książek dołujących, zarówno "Kwietniową czarownicę", jak i ulubione "Miasto ślepców". To książka o końcu świata, który znamy, końcu człowieka i jego człowieczeństwa. Nie niesie nadziei, nie pociesza, tylko wyraźnie mówi: "Stójcie, otrząśnijcie się, bo będzie to Wasza historia!".
"Wyszedł na szary dzień, stanął i przez ułamek sekundy zobaczył absolutną prawdę o świecie. Zimne nieprzejednanie krążące po ziemi pozbawionej jutra. Nieubłagana ciemność. Spuszczone ze smyczy ślepe psy słońca. Miażdżąca czarna pustka wszechświata. I gdzieś tam dwa zaszczute zwierzątka dygoczące jak lisy w kryjówce. Czas dany na kredyt i świat na kredyt, i oczy na kredyt, by go nimi opłakiwać."
Ojciec i syn. Tytułowa droga, u kresu której nie ma nic. Cudem, acz nie wiadomo po co, podtrzymywana egzystencja. I jedna kula w rewolwerze, zostawiona, by w sytuacji bez wyjścia spełnić abrahamową powinność. Tylko czy z opisanego przez autora postapokaliptycznego piekła jest tak naprawdę jakieś wyjście?
Piękna i wstrząsająca historia miłości kwitnącej wbrew wszelkiej logice na zgliszczach umarłego świata, która pozwoli odpowiedzieć sobie na pytanie: "A Ty. Czy jesteś dobrym człowiekiem?". Ze wszech miar warta polecenia.
Czekamy zatem na film. ;) Bo zapowiada się ciekawie.
OdpowiedzUsuńPodpisuję się obiema rękami ;) I widzę, że nawet ten sam fragment utkwił nam w pamięci ;)
OdpowiedzUsuńDołująca, tak?
OdpowiedzUsuńNa litość,ja potrzebuję optymistycznej lektury! :)
Na mnie też zrobiła ogromne wrażenie, ale nie zdołowała. Piękna, wstrząsająca.
OdpowiedzUsuńJa już dawno, po recenzji Aerien, na swoją listę ją wpisałam i bardzo chciałabym przeczytać, tylkosz... choroba! czasu u mnie jak na lekarstwo...
OdpowiedzUsuńMam na półce juz kilka miesiecy i czekam na natchnienie (i odpowiednia pogode), żeby sie za nia zabrac, moze wkrótce :)
OdpowiedzUsuńMatylda_ab Nie skorzystam. "Droga" jest tak sugestywna w swej prostocie, że mam swoją "ekranizację" w głowie i nie chcę jej zmieniać.
OdpowiedzUsuńneta Powiem jak było. Zapisałem ten fragment i zgubiłem karteczkę. Pomyślałem sobie, że sobie daruję, ale w międzyczasie znalazłem go u Ciebie i skopiowałem :)
Agnes No co jak zrobię? Wkrótce postaram się o coś lightowego.
aerien A mnie jednak przytłoczyła.
katja127, aklat Poczekajcie na słoneczny dzień (zaznaczam - dzień) i... do dzieła. To krótkie jest. Na raz.
A ja już mam "Dziecię boże" wypożyczone na zaś, żeby nikt mi nie zarąbał :D
a ja jeszzce nie czytałam. ale sięgnę niebawem
OdpowiedzUsuńPrzeczytalem juz dawno temu.
OdpowiedzUsuńUwielbiam ksiazki postapokaliptyczne, ale... ta jestem naprawde zdegustowany.
Nic w niej specjalnego, ten temat byl i bedzie omawiany. Czytelnik nie moze sie wciagnac w ksiazke poniewaz unimozliwiaja mu male prpagagrafy i historia jakby pocieta. Tylko w pewnych momentach mozna bylo odczuc groze, i ta czarna historie.
SPOILER:
A koncowka... bardziej slodka i rozowa i z happy endem to ona nie mogla byc.
The Great Mandalore Krótko, ostro, prosto, dosadnie, czyli tak jak lubię. Bez silenia się na tzw. drugie dno, tylko "z buta". I nie zauważyłem rwania historii. A co do zakończenia - nie uważasz, że to tylko złudny happy end dający takąż nadzieję, jak cudem odnaleziony bunkier?
OdpowiedzUsuńHej. Thx.
OdpowiedzUsuńWiem wiem co do konca. Wiedzialem ze ktos wyciagnie ten watek :P.
Ze to tak naprawde nie jest happy end, poniewaz nie wiadomo czy ten facet mowil prawde czy nie.
Ale z mojego punktu widzenia, to koniec ksiazki W Zadnym Stopniu nie pasuje do calej ksiazki. Czytam czytam a tu Bam (Bam nie w stylu! wow ale mnie to zaskoczylo, tylko Bam- moj boze)! ehh...
a tak obok, to Bazyl bardzo mi sie podoba Twoj blog! Czasami czytam by zobaczyc czy jakas ksiazka jest warta swoja wage zlota czy nie :P.
Powodzenia!
PS: Dukaj jest wart przeczytania?
PS2: Kielonek jest genialny! teraz trzeba sie zabrac za druga ksiazke tego autora :D
The Great Mandalore Co prawda też spodziewałbym się bardziej jednoznacznego podsumowania, takiego literackiego coup de grâce dla wymęczonego czytelnika. Z drugiej strony otwarte zakończenie sprawia, że jest o czym myśleć i nawet gdy gość nie kłamał nie jest różowe, o nie!
OdpowiedzUsuńDzięki za dobre słowo, ale, na Swaroga, jestem ostatnią osobą, która nadaje się na arbitra literackiego. Me gusta są pospolite, a opinie wielce subiektywne.
A Dukaja warto. Za rozmach, za kreację, za język. I choć czasem przytłacza (szczególnie IMO humanistów), to jednak robi wrażenie. A to pisałem ja, Bazyl, który tylko "Czarne oceany", więc wiesz ... :)
Ale żes teraz namieszał. Naczytałam się podobnych recenzji całe mnóstwo - wpisałam na listę zakupów. Potem natrafiłam na kilka nie - entuzjastycznych. Zrobiłam znak zapytania. I teraz znowu zaczynasz od nowa. Skresliłam ten znak. Pewnie kupię;-)
OdpowiedzUsuńbe.el A nie ma tego w jakiejś okolicznej bibliotece? Bo wiesz, nie chciałbym splamić rąk, Twoją ciężko zarobioną krwawicą, wydaną niewłaściwie :)
OdpowiedzUsuńNo, to jest faktycznie odpowiedzialność:) Powiem Ci na ucho, że ja też o wielu książkach pisałam entuzjastycznie, a potem na innych blogach czytałam, że to jednak nie to. Do dziś nie miałam wyrzutów sumienia. Znowu namieszałeś. Muszę koniecznie do każdej entuzjastycznej recenzji dopisać - na wszelki wypadek -wypożycz z biblioteki:)))Miejska biblioteka w G. to obraz nędzy i rozpaczy. Sprawdzę, może będzie, bo mimo skromnych zbiorów, czasem mnie jednak zaskakuje:)
OdpowiedzUsuń