"Wielce zobowiązany, Jeeves" P. G. Wodehouse

Zaprawdę niezbadane są ścieżki czytelnicze. Czytając eseje Asimova kilka razy natknąłem się na nazwisko Wodehouse'a i choć kiedyś już "Wielce zobowiązanego ..." czytałem, postanowiłem odświeżyć sobie lekturę.
Książka opowiada o nieprawdopodobnych perypetiach Bertiego Woostera, przedstawiciela arystokratycznych, angielskich sfer, lenia, wiecznego kawalera o, nazwijmy to wprost, raczej kurzym móżdżku. W rozwiązaniu jego problemów, do których w "Wielce ..." należą: wymiganie się od kilku małżeństw i od podejrzenia kleptomanii oraz pomoc w zapewnieniu swojemu przyjacielowi miejsca w parlamencie, pomaga Bertiemu jego wielce elokwentny sługa - tytułowy Jeeves. Obie postacie pojawiły się w literaturze na początku wieku XX, bo trzeba dodać, że opisywana tu książka jest chyba ostatnią z cyklu, co bynajmniej nie psuje przyjemności czytania. Tym bardziej, że tak dziwnej pary raczej ze świecą szukać.
Zabawne dialogi, powalające przemyślenia Bertiego, pięknie naszkicowane postacie z tzw. śmietanki, gagi sytuacyjne i ogólna kompozycja całości, sprawiają, że jest to wyborna lektura na poprawienie sobie nastroju.
Ja w każdym bądź razie polecam, bo parskałem przy czytaniu równie często, co leżący obok Kitek z "Trzema wiedźmami" w łapkach :D